Gesprek van de dag

'Mama, hij doet 't helemaal niet! Hij is kapot, denk ik. Ik had doekje meegenoomt en nu doet 'ie'het niet. Gekke sirene. Klokje stond bovenaan, maar hij doet het niet! Mam, ik hoef geen brood meer. Hij doet het helemaal niet mama. Misschien zijn de batterijen leeg? Niet kijken hoor, daar (wijst naar het raam), hij staat achter de bomen, die sirenepaal. Mama, hij doet het niet! Ik ging bij u op schoot, lezen van bobbi en jip en janneke blokken bouwen, en hij doet het helemaal niet! Op de I-pad was ook een sirenepaal, met letters. Die doet niet Hoeoeoeoe-hoeoeoeoeoe. Gekke sirenepaal, hij doet het niet! Misschien is hij moe, mama? Komt 'ie nu niet meer? Morgen? Andere keer weer? Rare sirene. U ging bellen he? Sirenepaal komt niet meer, vergeten denk ik. Gekke paal...'

En inderdaad, het was ook gek!
Vandaag is het de eerste maandag van de maand, dus zou om 12 uur de sirene te horen moeten zijn. Omdat onze tweede er nogal bang voor is, vraagt hij dagelijks: 'Komt de sirene vandaag'?
Vandaag vroeg hij het weer, om half 12, terwijl ik boven de was op hing. 'Nee hoor' antwoorde ik al. Dat is een beetje een gewoonte geworden, als hij het elke dag vraagt is het bijna ook altijd 'nee hoor'. Totdat me te binnen schoot dat de sirene vandaag wél zou komen. Dus zei ik: o, eh, wacht eens even, hij komt wel vandaag'! Ach, had ik dat nu maar niet gezegd! Hij begon te huilen, hing aan m'n been en zei steeds: 'hij komt niet he mama, hij komt niet he?' Ik kon er niet meer omheen, ik ga er niet om liegen. Dus troostte ik hem en zei dat hij dan op m'n schoot mocht zitten. We keken even naar het klokje hoe laat de sirene zou komen. Ik hing de was verder op en zoonlief 2 zat met twee dikke tranen te wachten.

Inmiddels was het 10 voor 12 en nam ik 'm mee naar beneden. Ik moest 'm tillen, hij wilde dicht bij me zijn. Nou, voor deze keer dan :-).
Beneden instaleerde we ons op de bank en beloofde ik boekjes voor te lezen. 'Als de sirene weer weg is, gaan we brood eten' zo sprak ik met 'm af. We lazen van Bobbi en van jip en janneke.
'Beng, beng, beng' de klok sloeg 12 uur.
Ik las gewoon verder. De klok zal wel een beetje voor staan, dacht ik.
Maar nee, na 7 minuten nog geen sirene. Dus pakte ik de I-pad (van de zaak hoor :-)) en zocht naar informatie, maar kon die zo snel niet vinden. Dan pakken we de telefoon en bellen het servicenummer van onze gemeente. Ik had een alleraardigste mevrouw aan de lijn die me wilde doorverbinden, wat steeds niet lukte. Uiteindelijk zei ik zelf maar dat het niet hoefde en dat ik het alleen maar door wilde geven.

Ik belde manlief ook nog even, maar op z'n werk hadden ze 'm wel gehoord! Gek verhaal dus.. misschien vergeten?

Zoonlief kan er in ieder geval niet over uit en praat over niets anders dan de sirenepaal. :-)

Reacties

  1. O,o, eerst schrik om dat tie het zal gaan doen en dan omdat tie het niet doet!
    Dochterlief heeft het hier niet eens in de gaten, we wonen tussen de havens, dus gaat er meerdere keren per dag (en nacht) een soort sirene die aangeeft dat het pauze is ofzo, je hoort het dan echt niet meer omdat je er helemaal aan gewend bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hé, nu je het zegt: ik heb hem tussen de middag ook niet gehoord...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Och wat vervelend voor je zoontje dat hij daar zo bang van is. Ons zoontje van bijna vier kan ook zo gevoelig zijn. Hier ging hij vandaag dubbel;) trouwens ook heel gek. Hoorde je een alarm ging hij nog een keer.. Ook raar HOe oud is je zoontje?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb hem gisteren wel gehoord. Ik dacht nog: 'Waar zou dat ding zitten hier op het platteland?!'

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Experiment, cake in de broodbakmachine.

Tip: broodbakmix!