En zo slaap je een nacht in het ziekenhuis..

Zondagmorgen in de kerk, B. zit een beetje te wiebelen en te sniffen. Als ik vraag wat er is blijkt dat hij hoofdpijn heeft. Oh.. ok, dat kan, rustig blijven zitten, de dienst is zo afgelopen.


Thuis is hij nog niet erg fit en gaat uiteindelijk al voor het middageten naar bed. Later komt hij wel naar beneden maar de hoofdpijn blijft.


s' Nachts moeten we er een paar keer uit. Hoofdpijn! Dus geven we B. sinaspril en hij valt weer in slaap.


Omdat ik het niet vertrouwt vraag ik manlief om thuis te blijven. B. heeft zo'n hoofdpijn! Ik besluit de dokter te bellen, maar kan 'm zo niet meenemen in de bakfiets. Om 10 uur kunnen we terecht. We hijsen hem uit bed en nemen 'm mee naar de dokter. Hersenvliesontsteking wordt nagenoeg uitgesloten maar voor de zekerheid belt de dokter de kinderarts in het ziekenhuis. De kinderarts wil B. even zien. B. heeft vooral hoofdpijn aan één kant en dat is nogal vreemd.


We gaan weer naar huis, om half 2 kunnen we in het ziekenhuis terecht. B. huilt en als ik vraag wat er is zegt hij: 'nu is het nog niet opgelost'. Hij had verwacht dat hij na een doktersbezoekje wel weer genezen zou zijn.


Thuis gaat hij weer in bed. Nog maar een keer medicijnen. Hij huilt, nee schreeuwt.. gilt! Uiteindelijk bellen we het ziekenhuis en zeggen dat het zo niet langer gaat. We mogen komen. Ik heb tijdens het telefoongesprek snel een tas ingepakt want ik heb het vermoeden dat B. een nachtje moet blijven. We pakken ook de tas van A. die we snel bij oma brengen.


In het ziekenhuis staan ze op ons te wachten. Hij wordt gewogen en gemeten en dan brengt de zuster ons naar een donkere kamer. Licht doet pijn aan z'n ogen en hij heeft ook al een paar keer overgegeven. Zelf denk ik aan migraine, maar ja, hoe weet je dat nu zeker? En zit migraine aan één kant? De kinderarts overlegt even en besluit om een MRI-scan te laten maken. Dit om uit te sluiten dat er een gezwel, bloedpropje of een abces in zijn hoofd zit. B. heeft twee weken terug flinke oorontsteking gehad en dan is een abces best mogelijk.


B. krijgt flink wat medicijnen zodat hij de hoofdpijn minder voelt. Om kwart voor drie zijn we aan de beurt voor een MRI - scan. B. moet 20 min. heel stil liggen en wordt met zijn hoofd vastgelegd. Met een spiegeltje kan hij mij zien. Gelukkig werken de medicijnen goed en doet B. het supergoed. De foto's lukken in één keer.


Terug naar de kinderarts. Ze begint met het goede nieuws: niets te zien op de foto's! Wat een opluchting! Omdat ze B. gezien heeft met hoofdpijn en ze dit er niet goed uit vond zien adviseert ze ons om B. een nachtje te laten logeren in het ziekenhuis. Als de hoofdpijn terug komt kunnen anderen meekijken en kunnen de medicijnen aangepast worden. Uiteraard gaan we hiermee akkoord. De vorige nacht heb ik nl. vanaf 2 uur niet meer geslapen, we willen niet nog zo'n nacht.


Manlief gaat naar zijn ouders. Hij eet mee en haalt A. op. E. is opgehaald door een vriendin en heeft daar gegeten. Manlief haalt E. ook op en legt ze op bed. De buurvrouw past op. Daarna komt hij weer terug naar het ziekenhuis met mijn spullen. Ik blijf die nacht bij B.


Na een goede nacht (nou ja, B. dan, ik heb weinig geslapen) waarin de hoofdpijn niet terug kwam mogen we uiteindelijk om 1 uur naar huis. De dokter gaat er vanuit dat het inderdaad migraine was en adviseert ons een dagboek bij te houden en stress zo veel mogelijk te mijden. Een vervolgafspraak wordt gemaakt en daar gaan we! We halen gelijk medicijnen voor de nacht, daarna mogen we stoppen. B. is erg blij dat hij weer naar huis mocht en heeft vannacht heerlijk geslapen in zijn eigen bed. Ik ook trouwens, je eigen bed slaapt altijd het lekkerst!


Vanmorgen is B. weer naar school geweest. Dat ging goed, al is hij nu erg moe. We zijn dankbaar dat alles nu weer zo goed mag gaan! Dank U, God!