Kleedjesmarkt
Vandaag deed ik iets wat ik nog nooit gedaan had.. ik ging, samen met onze oudste zoon, spulletjes verkopen op een kleedje!
De voorpret begon gisteren al, spullen opzoeken! Gek is dat, het is net alsof je je eigen spullen dan anders ziet. In de keuken inspecteerde ik de keukenkastjes, en dacht; 'hmm, die kop en schotel.. ik gebruik 'm eigenlijk niet, daar kan ik iemand blij mee maken.' Op de slaapkamers keek ik rond, op de zolder, en ja, zelfs toen ik op de wc was meende ik nog dingen te moeten gaan verzamenlen. Het resultaat mocht er zijn, 3 big-shoppers vol!
Vanmorgen haalde ik m'n spaarvarkentje met kleingeld leeg en telde de centen. Dit zou m'n wisselgeld zijn. We zochten ons picknickkleed op, namen papier mee en een stift. En o ja, plastic zakjes voor de kopers, klant is koning nietwaar?!
En daar gingen we vanmiddag! Een hele bakfiets volgeladen! Zoonlief kon nog net zitten, en moest de tas met wat eten en het geldkistje op schoot houden.
Aangekomen op de plaats van bestemming zochten we een mooi plekje. Niet te ver bij de andere kleedjes vandaan (het was in een hele straat), een plekje waar de bakfiets vlakbij kon staan, en een plekje waar mensen langs zouden komen. Dat lukte, ik zette de bakfiets neer, pakte het kleed om het plekje te reserveren en ging daarna de bakfiets op slot zetten en de spullen pakken. Nog voordat ik ook maar één tas gepakt had, stonden er al mensen bij m'n kleedje. Inwendig moest ik lachen, wie staat er nu naar een leeg kleedje te staren?!
Toch was ik blij met deze wachten de klanten, al bezorgden ze me wel wat stress. Terwijl ik de tassen leegmaakte, stonden een man en vrouw er met hun neus bovenop, en zo kwam het dat ik de eerste dingen al verkocht had voordat ik helemaal uitgepakt was. Maar goed, de rest moest ook nog, dus ik ging gewoon verder terwijl er nog meer mensen naar me keken.
Ik denk dat we er twee uur gestaan hebben. Af en toe miezerde het iets, dat was jammer, maar verder niets te klagen. De opbrengst was maar liefst 33 euro! Ik vond het niet slecht van mezelf!
De overige spullen deed ik in twee tassen, dus had ik er één leeg verkocht. De ene tas bracht ik gelijk bij de snuffelwinkel voor het goede doel, de andere nam ik weer mee naar huis om uit te delen onder familieleden en vrienden.
Vandaag ben ik dus weer een ervaring rijker geworden. Ik vond het echt leuk! Normaal gesproken ben ik degene die alle kleedjes af ga, maar deze keer was het andersom.
Toch was er iets waar ik me aan stoorde.. het afdingen van sommige klanten! Kijk, een beetje afdingen vind ik niet erg, maar soms...
Ik had wat tasjes liggen. Gewone, leuke handtasjes. Weinig gebruikt en ze zagen er nog uitstekend uit. Een mevrouw vroeg wat één van die tasjes moest kosten. '2 euro' zei ik. '1 euro' zei zij. Nou, 1,50 dan' zei ik weer. 'nee, 1 euro', zei mevrouw. Nou.. dan is het gewoon klaar! Ik ben gezakken met de prijs, dan mag zij ook iets toegeven, en wil ze dat niet, dan laat ze'm maar liggen! En dat deed ze ook.. en ik bracht 'm later met veel liefde naar de snuffelwinkel. Dat doe ik dan liever dan verkopen aan iemand die voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten..
Er was zelfs een mevrouw die een kussen voor 0,50 cent wilde hebben, terwijl ik 1 euro vroeg. Na wat onderhandelen kwamen we uit op 0,75 cent. Wat doet mevrouw.. zegt ze tegen zoonlief: '50 cent is ook goed he, jochie?!' Gelukkig zei zoonlief niets, maar ik vond het knap brutaal!
Maar goed, er waren ook lieve kopers hoor, die wel gelijk 'ja' zeiden en erg blij waren met hun aankoop. Kijk, een beetje afpingelen mag, maar laten we het wel leuk houden, denk ik dan..
Hebben jullie ervaringen met het verkopen van spulletjes?
De voorpret begon gisteren al, spullen opzoeken! Gek is dat, het is net alsof je je eigen spullen dan anders ziet. In de keuken inspecteerde ik de keukenkastjes, en dacht; 'hmm, die kop en schotel.. ik gebruik 'm eigenlijk niet, daar kan ik iemand blij mee maken.' Op de slaapkamers keek ik rond, op de zolder, en ja, zelfs toen ik op de wc was meende ik nog dingen te moeten gaan verzamenlen. Het resultaat mocht er zijn, 3 big-shoppers vol!
Vanmorgen haalde ik m'n spaarvarkentje met kleingeld leeg en telde de centen. Dit zou m'n wisselgeld zijn. We zochten ons picknickkleed op, namen papier mee en een stift. En o ja, plastic zakjes voor de kopers, klant is koning nietwaar?!
En daar gingen we vanmiddag! Een hele bakfiets volgeladen! Zoonlief kon nog net zitten, en moest de tas met wat eten en het geldkistje op schoot houden.
Aangekomen op de plaats van bestemming zochten we een mooi plekje. Niet te ver bij de andere kleedjes vandaan (het was in een hele straat), een plekje waar de bakfiets vlakbij kon staan, en een plekje waar mensen langs zouden komen. Dat lukte, ik zette de bakfiets neer, pakte het kleed om het plekje te reserveren en ging daarna de bakfiets op slot zetten en de spullen pakken. Nog voordat ik ook maar één tas gepakt had, stonden er al mensen bij m'n kleedje. Inwendig moest ik lachen, wie staat er nu naar een leeg kleedje te staren?!
Toch was ik blij met deze wachten de klanten, al bezorgden ze me wel wat stress. Terwijl ik de tassen leegmaakte, stonden een man en vrouw er met hun neus bovenop, en zo kwam het dat ik de eerste dingen al verkocht had voordat ik helemaal uitgepakt was. Maar goed, de rest moest ook nog, dus ik ging gewoon verder terwijl er nog meer mensen naar me keken.
Ik denk dat we er twee uur gestaan hebben. Af en toe miezerde het iets, dat was jammer, maar verder niets te klagen. De opbrengst was maar liefst 33 euro! Ik vond het niet slecht van mezelf!
De overige spullen deed ik in twee tassen, dus had ik er één leeg verkocht. De ene tas bracht ik gelijk bij de snuffelwinkel voor het goede doel, de andere nam ik weer mee naar huis om uit te delen onder familieleden en vrienden.
Vandaag ben ik dus weer een ervaring rijker geworden. Ik vond het echt leuk! Normaal gesproken ben ik degene die alle kleedjes af ga, maar deze keer was het andersom.
Toch was er iets waar ik me aan stoorde.. het afdingen van sommige klanten! Kijk, een beetje afdingen vind ik niet erg, maar soms...
Ik had wat tasjes liggen. Gewone, leuke handtasjes. Weinig gebruikt en ze zagen er nog uitstekend uit. Een mevrouw vroeg wat één van die tasjes moest kosten. '2 euro' zei ik. '1 euro' zei zij. Nou, 1,50 dan' zei ik weer. 'nee, 1 euro', zei mevrouw. Nou.. dan is het gewoon klaar! Ik ben gezakken met de prijs, dan mag zij ook iets toegeven, en wil ze dat niet, dan laat ze'm maar liggen! En dat deed ze ook.. en ik bracht 'm later met veel liefde naar de snuffelwinkel. Dat doe ik dan liever dan verkopen aan iemand die voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten..
Er was zelfs een mevrouw die een kussen voor 0,50 cent wilde hebben, terwijl ik 1 euro vroeg. Na wat onderhandelen kwamen we uit op 0,75 cent. Wat doet mevrouw.. zegt ze tegen zoonlief: '50 cent is ook goed he, jochie?!' Gelukkig zei zoonlief niets, maar ik vond het knap brutaal!
Maar goed, er waren ook lieve kopers hoor, die wel gelijk 'ja' zeiden en erg blij waren met hun aankoop. Kijk, een beetje afpingelen mag, maar laten we het wel leuk houden, denk ik dan..
Hebben jullie ervaringen met het verkopen van spulletjes?
Ik herken dat wel van afdingen. Ik sta ook regelmatig op een rommelmarkt en irriteer me ook aan die mensen. Vooral als ze dan ook nog zo lang doorgaan met zeuren, of het gewoon al in hun tas toppen en dan nog de prijs gaan afdingen.
BeantwoordenVerwijderenMaar over het algemeen hele leuke mensen hoor!
Een beetje afdingen hoort er wel bij op zo'n markt vind ik. Je moet iets hoger beginnen. Maar ik vind het ook vervelend als geïteresseerden stug vasthouden aan hun eigen prijs. Bij dat tasje snap ik je gevoel helemaal!
BeantwoordenVerwijderenBij m.p. kan ik wel ergeren als mensen voor een paar centen willen afdingen. En dat terwijl de advertentie vaak aan duidelijkheid niets over laat.
Haha geweldig je verhaal! Je hebt er toch mooi weer wat centen uitgesleept! Ik ben bang dat ik ook zo'n afdinger ben hoor :P Niet zooo erg, maar toch niet geprobeerd is altijd mis denk ik dan.. haha! Al denk ik dat dat kleedjeverkopen bij mij niet goed zou komen, al het geld wat ik verdiende was eind van de middag op.. Bij andere mensen. Moest je niet stiekem rondkijken of heb je je echt helemaal beheerst? ;-)
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Alberta
zelfs ik als koper erger me soms aan het hardnekkige proberen iets bijna voor niets te krijgen , natuurlijk probeer ik ook wat af te dingen,maar als iemand duidelijk aangeeft wat hij of zij ervoor wil hebben en ik heb dat er niet voor over dan koop ik het niet, dan zeg ik eerlijk dat het het geld wel waard is maar dat ik er gewoon niet voor over heb,ik heb trouwens ook wel meegemaakt dat ik het met iemand niet eens kon worden over de prijs en ik nadat ik doorgelopen was elders het zelfde voorwerp voor een nog veel lagere prijs zag liggen.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen33 euro vind ik een mooi bedrag! Ik heb geen verkoopervaring alleen via marktplaats.
BeantwoordenVerwijderen