Rollenspel of fantasiewereld?
Onze E. is nogal van de rollenspellen. Leuk, echt, maar hij blijft er soms erg lang in hangen. Hij is hier erg stipt in. Ik mag hem dan geen E. meer noemen maar 'maat'. En ik ben de moeder van zijn maat, B. dus.. Dus noemt hij me 'mevrouw'. Gisteren had hij weer zo'n bui. Terwijl we zaten te eten vertelde hij dat z'n vader en moeder in Amerika wonen. Ze zijn erg klein (zo'n 30 cm. ;-)) en willen steeds de fles. Soms vliegt hij naar ze toe om de fles te geven maar nu kunnen ze het zelf. Op mijn vraag of hij niet bij z'n vader en moeder wilde wonen zei hij: 'nee, want ze knijpen me zonder dat ik iets gedaan heb'. Hij blijft liever bij ons wonen en vraagt aan B.' mag ik dan onderin het stapelbed?' Soms gebeurd het dat hij een hele dag in een rollenspel zit en meestal gaat dat ook goed. Alleen als hij een rol heeft waarin hij 'groter' is dan ik ben, vind ik het lastig worden. Hij begint dan te 'jijen' en te 'jou-en...